Czas: 2 godz. 20 min bez przerwy
Premiera 26 stycznia 2019 na Scenie Ciśnień
Spektakl dla widzów dorosłych
Dym papierosowy
Stroboskop
Oryginalne, zaskakujące widowisko ze świetną stroną muzyczną.
Teatr dla wszystkich
Genderowe, drag-queenowe, barwne szaleństwo i rewelacyjna muzyka w uszach. Warto sprawdzić na własnej skórze!
Radio Wrocław
Jesteśmy oto w Teatrze Narodowym im. Leona Schillera. Na casting do roli Muzy w „Wyzwoleniu” przychodzą… drag queens. Koncept z piekła rodem? Tak jest, z naszego ukochanego, umiłowanego piekła. Będzie o sztuce, o religii, o polityce i obyczajach – o Polsce. Jak u Wyspiańskiego. Sto lat później właściwie o tym samym, tylko zupełnie, zupełnie inaczej.
„Gdyby Lynch i Bareja mieli dziecko, to byłaby nim Agnieszka Wolny-Hamkało”, pisała Natasza Goerke o prozatorskim debiucie autorki Wyzwolenia: królowych. Po obejrzeniu spektaklu można wyobrazić sobie jeszcze rodziców chrzestnych Agnieszki: Almodóvara i Conchitę Wurst. Spektakl wyreżyserowała Martyna Majewska – artystka, która tworzy na pograniczu teatru formy, teatru muzycznego, performance i filmu, a jej ulubionym środkiem wyrazu jest, jak sama przyznaje, „mądry kicz”.
Kostiumy i scenografię zaprojektowała Anna Haudek. Za muzykę odpowiada Dawid Majewski. Choreografię opracowały Magdalena Marcinkowska i Kamila Górny, założycielki House of Army, pierwszego w Polsce domu voguingowego. Na scenie oglądamy Justynę Antoniak, Helenę Sujecką, Emose Uhunmwangho, Klaudię Waszak, Magdę Szczerbowską, Adriana Kącę, Ceziego Studniaka i Łukasza Wójcika, a towarzyszy im muzycznie sam kompozytor (instrumenty elektroniczne) i Daria Wilsz (fortepian).
Realizatorzy
Reżyseria: Martyna Majewska
Tekst na podstawie Wyzwolenia Stanisława Wyspiańskiego: Agnieszka Wolny-Hamkało
Muzyka i aranżacje: Dawid Majewski
Scenografia i kostiumy: Anna Haudek
Choreografia: Magdalena Marcinkowska i Kamila Górny
Reżyseria świateł: Anna Haudek i Jakub Frączek
Asystent reżysera: Katarzyna Klimek
W spektaklu wykorzystano fragmenty utworów „Tyle słońca w całym mieście”, „Nie żałuję”, „Wszystko, czego dziś chcę”, „Kolorowy wiatr”, „Mechaniczna lalka”, „Co mi, panie, dasz” i „Aleja gwiazd” oraz fragmenty Preludium C-moll, Preludium E-moll, Nokturn Cis-moll, Ballady G-moll, Walca A-moll, Fantazji Cis-moll, Walca Cis-moll, Scherza H-moll, Preludium H-moll, Etiudy Rewolucyjnej, Poloneza Es-moll, Poloneza As-dur, Poloneza B-moll Fryderyka Chopina
Obsada
PIOTR PIĘKNY (Ariana Konsza): Adrian Kąca
DAMIAN ALIEN (D’alien): Magdalena Szczerbowska
PRZEMEK BOSKI (Juro-diva): Emose Uhunmwangho
KAROL POLSKI (Karolina): Łukasz Wójcik-Zawierucha
NORBERT ZŁY (Lilith): Justyna Antoniak
KONRAD KONRAD: Klaudia Waszak
REŻYSER: Helena Sujecka
TECHNICZNY: Cezary Studniak (gościnnie)
oraz
gościnnie: GŁOS BOGA
Muzycy:
Daria Wilsz – fortepian
Dawid Majewski – instrumenty elektroniczne
Media o spektaklu
Recenzje
Królowe Uhunmwangho i Kący są charyzmatyczne, głośne, kąśliwe, histerycznie śmieszne i ironiczne, czyli takie, jakie drag queens być powinny. I od obu wzroku oderwać niepodobna. Uszu, że tak powiem, zresztą też. Choć śpiewać fantastycznie potrafią oczywiście w Capitolu chyba wszyscy – Mike Urbaniak, Vogue.pl
Martyna Majewska kreuje na scenie świat, który jest post i owo post dotyczy tradycyjnych wartości, wizji narodu, religii, sztuki – Magda Piekarska, Gazeta Wyborcza Wrocław
Genderowe, drag-queenowe, barwne szaleństwo, po którym ostało mi kilka olśnień, sporo dymów w głowie, wiele znaków zapytania i rewelacyjna muzyka w uszach. Warto sprawdzić na własnej skórze! – Dagmara Chojnacka, Radio Wrocław
Wywrotowa siła, gorzko-śmieszne widowisko zrealizowane sprawnie i z polotem, przedstawienie atrakcyjne formalnie i niebanalne myślowo – Hubert Michalak, Teatrologia.info
Twórcy spektaklu opowiadają o Polsce, wolności, funkcji artystów w społecznej debacie, a także o starym i nowym świecie oraz wartościach w nich obecnych. Ta wielość wątków właściwie odpowiada bogactwu przebrań i rekwizytów używanych przez Drag Queen. Można więc uznać, że spektakl Martyny Majewskiej sam przybiera postać jednej z Królowych, zachwycającej i intrygującej poprzez nadmiar – Katarzyna Mikołajewska, Mieszam w kulturze
Dostaliśmy oryginalne, zaskakujące widowisko ze świetną stroną muzyczną – Jarosław Klebaniuk, Teatr dla wszystkich
W „Wyzwoleniu: królowych”, podobnie jak to bywało u Stanisława Wyspiańskiego, zatarła się granica między dialogiem a inscenizacyjnymi uwagami. Mierzenie się z wizją teatralną na miarę talentu wybitnego poety jest wielkim wyzwaniem, ale muszę przyznać, że Agnieszka Wolny– Hamkało i Martyna Majewska dobrze sobie z tym poradziły – Michał Hernes, TuWroclaw.com
Zabawne i refleksyjne, dobrze zaśpiewane i zagrane, zakorzeniają widza w happeningowym przedsięwzięciu na blisko dwie i pół godziny – Dorota Olearczyk, PIK
Zapowiedzi
http://wroclaw.wyborcza.pl/wroclaw/7,35771,24392901,polska-rzeczpospolita-przegieta.html
https://www.wroclaw.pl/premiera-wyzwolenia-krolowych-na-scenie-capitolu
https://pik.wroclaw.pl/wyzwolenie-krolowe-przed-premiera-w-capitolu/
https://kultura.gazetaprawna.pl/artykuly/1393810,spektakl-wyzwolenie-we-wroclawskim-capitolu.html
http://dziennikarstwo.wroclaw.pl/brokat-cekiny-wyspianski-wyzwolenie-krolowe-zapowiedz/
https://www.youtube.com/watch?v=LxQUOF4ZzN0
[AUDIO + VIDEO] Martyna Majewska i Agnieszka Wolny-Hamkało w rozmowie z Magdą Piekarską i Grzegorzem Chojnowskim, Radio Wrocław Kultura: Wyzwolenie, eksces, przegięcie, wolność, dzieciństwo, czyli wszystko to, co robimy, kiedy zgasną światła… Całości posłuchaj tu [4 XII 2018, Radio Wrocław Kultura]
Zdjęcia
