Czas: 1 godz. 30 min.
Płyta CD do nabycia w sklepie teatralnym
Premiera na Dużej Scenie 22 listopada 2014
Klasyka fortepianowa i nowoczesna elektronika znane z płyty „Tempus Fantasy” zyskały w spektaklu Teatru Muzycznego Capitol, nową, wzbogacającą jakość – taniec. Fascynacja dźwiękiem, ruchem i wyobraźnią twórcy – te elementy odgrywają kluczową rolę w widowisku przygotowanym przez Jacka Gęburę, reżysera, autora choreografii i tanecznego libretto.
Jak artysta postrzega świat? W jaki sposób jego dzieło kreuje rzeczywistość? Czy słyszy, widzi i czuje więcej niż inni?
Przy fortepianie zasiada Katarzyna Borek i snuje swoją muzyczną fantazję, do której elektroniczne sygnały dodaje Vojto Monteur (Wojciech Orszewski), a tancerze ekspresją, ruchem i emocjami odzwierciedlają ten niezwykły świat. Na pograniczu jawy i snu, realności i magii, „między niebem a piekłem”…
Tancerze, tworzący sceniczną wspólnotę, przeniosą siebie i widzów na „drugą stronę” – w niebyt, poza życie, w niewyobrażalnie piękny i barwny świat muzycznych fantasmagorii pianistki. Poetycka opowieść o przemijaniu rozgrywa się w feerycznych dekoracjach Anny Chadaj, scenografki, która kilkakrotnie już współpracowała z Capitolem.
Ważny jest też obraz z projekcji video, który dopowiada i komentuje wydarzenia na scenie. Widzowie oglądają multimedialne widowisko, odwołujące się do wrażliwości (nie tylko artysty), niejednoznaczne i symboliczne.
Tytułowa fantazja pojawia się w kontekście świata wyobrażonego, ale również rodzaju utworu muzycznego, z którego czerpią Borek i Orszewski. Rachmaninow, Prokofiew, Liszt, Chopin, Albeniz, Górecki, Ravel, Debussy, Bartok – na ich kompozycjach opiera się muzyczny eksperyment autorów „Tempus Fantasy”, składający się z licznych, kontrastujących ze sobą motywów.
Choreografia spektaklu opiera się o modern dance – współczesną klasykę, z wykorzystaniem różnych form tańca współczesnego, często są to organiczne sposoby pracy z ciałem, z ruchem, bez skodyfikowanych elementów.
Realizatorzy
Libretto, choreografia i reżyseria: JACEK GĘBURA
Muzyka: KATARZYNA BOREK I VOJTO MONTEUR
Kostiumy i scenografia: ANNA CHADAJ
Projekcje: JAKUB LECH I JAKUB HADER
Reżyseria światła: TOMASZ FILIPIAK
Realizacja dźwięku: ŁUKASZ NOWACKI, MACIEJ KOWALEWSKI
Obsada
KATARZYNA BOREK – fortepian
VOJTO MONTEUR – instrumenty elektroniczne
Tancerze:
BOŻENA BUKOWSKA, ILONA GUMOWSKA, MARTA HICHEL, ANNA KASPRZAK, MAJA LEWICKA, KATARZYNA TORZYŃSKA, MATEUSZ BRENNER, ALBERT CIASTEK, PIOTR MAŁECKI, JAN NYKIEL, MICHAŁ SZYMAŃSKI
oraz studenci Studium Musicalowego Capitol
Media o spektaklu
Perfekcyjny ruch i na wskroś współczesne obrazy spojone z piękną muzyką to wielkie atuty premiery Sceny Tańca w Teatrze Muzycznym Capitol – pisze Małgorzata Matuszewska w Gazecie Wrocławskiej [Recenzja spektaklu “Tempus Fantasy” we wrocławskim Teatrze Muzycznym Capitol, 24.11.2014]
“Tempus Fantasy” nie jest spektaklem klasycznym, bo, jak zaznaczał w wywiadzie jego reżyser, “ruch jest językiem abstrakcyjnym, opowiedzenie za jego pomocą jakiejś historii nie jest proste”. Jednak mimo to wciąga. Olbrzymia w tym zasługa muzyki granej na żywo przez Katarzynę Borek i Wojtka Orszewskiego, dźwięków hipnotyzujących, ułożonych wręcz w idealnych proporcjach partii pianina i elektronicznych brzmień – pisze Rafał Zieliński w Gazecie Wyborczej Wrocław [Wciągający taneczny “Tempus Fantasy” we wrocławskim Capitol, 24.11.2014].
Gdy w wycyzelowane sekwencje obrazów Gębury wdarł się kawałek „gołej”, niezinterpretowanej artystycznie rzeczywistości, stało się jasne, że jego spektakl chce powiedzieć coś więcej. Być może jest to filozoficzna przypowieść na temat tego, co jest i co nam się wydaje. Scena ze swoją kuglarską magią jest tu tylko wzorcowym modelem, na którym demonstruje się nierozwiązywalną grę ambiwalencji – pisze Jolanta Kowalska w portalu Tearalny.pl [Dotknięcie realności, 31.12.2014]
Trudno stwierdzić, który element „Tempus Fantasy” (…) najbardziej zapada w pamięć: dźwięki, obrazy czy ruch. Twórcy wręcz bombardują zmysły widzów kolejnymi impulsami, przy czym raz na pierwszy plan wysuwa się klasyczna muzyka grana na fortepianie przez Katarzynę Borek, innym zaś razem elektroniczne brzmienia Vojto Monteura (właściwie Wojciecha Orszewskiego) lub też ruch sceniczny wykreowany przez tancerzy. Żaden z trybików tej muzycznej machiny nie jest słabszym ogniwem – wszystkie części widowiska zostały dopracowane do perfekcji – pisze Katarzyna Mikołajewska w magazynie Art Papier [Wytańczyć przemijanie, 15.01.2015]
Zdjęcia
FOTO: ŁUKASZ GIZA © TEATR MUZYCZNY CAPITOL
