Prawie wiek, czyli historia Capitolu – AD
Budynki teatrów mają różne historie, zwykle nierozerwalnie połączone z tą wielką historią, która tworzy, ale także obraca w pył. Bywa i tak, jak z gmachem obecnego Teatru Muzycznego Capitol: zbudowano go w zupełnie innym kraju, zniszczono w czasie wojny, po odbudowie funkcjonował w innym ustroju, a transformacja polityczna i nowe możliwości ekonomiczne przekształciły go w jeden z najnowocześniejszych obiektów kultury w Polsce i Europie. I nie przeszkodził w tym nawet kataklizm powodzi.
Otwarty w Breslau, w 1929 roku, był Capitol jedną z najpiękniejszych modernistycznych budowli w tej części Europy. Do wybuchu II wojny światowej funkcjonował jako kinoteatr.
W czasie wojny budynek uległ dużym zniszczeniom. Odbudowany, stał się siedzibą Operetki oraz kina Śląsk. Kapitalny remont przeprowadzono w latach 1989-90, ale w 1997 roku nawiedziła Wrocław powódź, która uszkodziła parter i niższe kondygnacje budynku. Po kolejnej renowacji teatr funkcjonował aż do ogromnej przebudowy, możliwej dzięki funduszom unijnym. W latach 2011-2013 do zabytkowej sceny i foyer dobudowano nowoczesną część, powstała scena kameralna, sale prób, wygodne przestrzenie dla widzów, łącznie z zadaszonym Podwórkiem. Zmodernizowano technologię sceny, historyczne wnętrza poddano renowacji i rekonstrukcji, cały budynek stał się przykładem umiejętnego połączenia tradycji i najnowszych rozwiązań architektonicznych oraz technologicznych.
Zbliżając się do setnych urodzin, Teatr Muzyczny Capitol oferuje to, do czego budynek został stworzony: dobrą, mądrą rozrywkę, refleksję i pozytywne, twórcze emocje. Z technologią i w oprawie na najwyższym europejskim poziomie.
- Ekspresjonizm – kierunek w architekturze rozwijający się na początku XX w. przede wszystkim w Niemczech. Jego cechą charakterystyczną było wykorzystanie i akcentowanie pionów oraz poziomów. Ten zabieg miał tworzyć wrażenie dynamicznej nowoczesności – front budynku kinoteatru Capitol, tego sprzed ponad 90 lat, był idealnym odzwierciedleniem założeń ekspresjonistycznych.
- Modernizm – nurty w architekturze światowej, rozwijające się w pierwszej połowie XX w., dominujące w powojennej Europie do lat 80., wykorzystujące nowe technologie budowlane (zbrojony beton, stal, szkło) i zakładające, że o pięknie budynku decyduje jego funkcjonalność.
- Operetka – widowisko muzyczne łączące lżejszą, melodyjną, wpadającą w ucho melodię, z komediową akcją sceniczną. Włoskie określenie „operetta” oznacza „małą operę” i taki był zamysł tworzenia przedstawień operetkowych. Operetka powstała we Francji w XIX w., do jej najsłynniejszych twórców należą: Jakub Offenbach, Johann Strauss, Franz Lehár, Imre Kálmán.
- Straponten – dostawka, składane siedzenie, umieszczone przy skrajnym fotelu teatralnym.
Wystąpili:
Eberhard Mock: Artur Caturian
Angela: Justyna Woźniak
Berta: Klaudia Waszak
Hilda: Marianna Linde
Lola: Alicja Kalinowska
Marika: Małgorzata Fijałkowska
Mitzi: Elżbieta Kłosińska
Piosenki „Budynek przy Gartenstrasse”, „Po ciężkiej pracy przyda się wszystkim zabawa”, „Mock i sześć pięknych kobiet z ukulele”:
Tekst: Marek Kocot
Muzyka: Grzegorz Rdzak
Realizacja nagrania: Krzysztof Borowicz
Choreografia: Barbara Olech
Kostiumy: Anna Chadaj
Wykorzystano zdjęcia przedwojennego budynku Capitolu, udostępnione przez Poloniae Amici polska-org.pl
