Przebudowę i modernizację Teatru Muzycznego Capitol zrealizowano w latach 2011-2013 dzięki funduszom unijnym ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach XI Osi Priorytetowej Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko. Był to projekt partnerski Miasta Wrocław i Teatru Muzycznego Capitol. Budynek został czterokrotnie powiększony, zyskał najnowocześniejszą technologię sceny, a jego – najpiękniejsze w Polsce – modernistyczne wnętrze odrestaurowano z niezwykłą pieczołowitością. Capitol ma teraz europejską klasę i styl.
Co zmieniło się w Capitolu
W pierzei zabudowy od strony ul. Piłsudskiego starano się wyraźnie zaznaczyć historyczny układ przestrzenny. Wprowadzenie przeszklonego „śladu” niezwykłej, przedwojennej fasady Capitolu i świetlnej reklamy teatru nad wejściem oddaje niezwykłość iluminacyjno-materiałową nieistniejącego już budynku.
Powierzchnia całkowita budynku teatru
- przed przebudową 4 tys. m2
- po przebudowie 18 tys. m2
Duża Scena
- dodatkowe miejsca na widowni: przed przebudową 672 miejsca, po przebudowie 735 miejsc (+ możliwość dostawienia 27 na scenie)
- scena obrotowa o średnicy 7 m (przed przebudową nie było)
- 4 zapadnie sceniczne o wysokości / głębokości 3,9 m (od poziomu sceny) (przed przebudową nie było)
- kieszenie boczne (kulisy): lewa 17 m szerokości (przed przebudową 3,5 m), prawa 4 m szerokości (przed przebudową nie istniała), kieszeń tylna 8,5 m (przed przebudową nie było), podwyższenie dachu nad sceną do wysokości 21 m
Scena Ciśnień (pod tą nazwą od 14 lutego 2014, wcześniej: Scena Kameralna)
przed przebudową nie istniała, obecnie mamy w podziemiach teatru scenę z widownią na 180 miejsc
Pod jednym dachem mamy teraz sale prób aktorskich, sale prób baletu, pracownie, garderoby i magazyny, biura, pokoje gościnne – przed przebudową zlokalizowane pod sześcioma różnymi adresami na terenie całego miasta.
Podwórko
Wchodząc od ul. Piłsudskiego, po prawej stronie znajdziemy zejście do podziemi – na Scenę Ciśnień (d. Kameralną) Capitolu, a po lewej – kasę biletową. Na wprost rozciąga się nasze teatralne Podwórko, przykryte szklanym dachem, ze starannie odrestaurowaną, wyeksponowaną fasadą części zabytkowej i największą ścianą żywych roślin w mieście.
Z Podwórka wchodzimy do foyer parteru i do łącznika. To – wraz z widownią Dużej Sceny – część teatru, ocalała ze zniszczeń wojennych. Poddana pieczołowitej renowacji wg projektu arch. Anny Morasiewicz, błyszczy teraz świetnością modernizmu w najlepszym wydaniu. Drugiego tak efektownego i tak starannie odrestaurowanego wnętrza z tamtej epoki w Polsce nie ma.
Duża Scena, widownia i kulisy
Widownia Dużej Sceny wygląda dziś jak w 1929 roku, w dniu otwarcia. Na ściany w kolorze srebra i złota naniesiono zielone i miedziane laserunki, podświetlenie ozdobnego plafonu podkreśla jego unikalny kształt. Fotele parteru ustawiono w lekkim łuku, z nieznacznym zagłębieniem do środka, żeby widzowie patrząc w bok nie zasłaniali sobie widoku na scenę. Warto zwrócić w związku z tym uwagę na specjalnie wymodelowany parkiet.
Poważnym zadaniem była poprawa akustyki, tak by odpowiadała ona potrzebom teatru muzycznego. Na suficie i na ścianach bocznych zamontowano okładziny akustyczne, zaprojektowane w taki sposób, by nie zaburzyć oryginalnego wystroju wnętrza.
Całkowicie zmieniony został układ strefy sceny i jej zaplecza w części nadziemnej i podziemnej obiektu. Scena powiększyła się o cały trakt tylny do istniejącej ściany od strony ul. Bogusławskiego – dawne podwórko między budynkiem Dużej Sceny i Odry-Film – równocześnie rozszerzając się w stronę ul. Komandorskiej, dzięki czemu zyskano więcej przestrzeni za kulisami. Dawną kurtynę stalową zastąpiono nową, przesuniętą w stronę widowni, w pobliże istniejącej rampy otworu orkiestronu (fosy orkiestry), powiększając tym samym aktywną wielkość sceny. Więcej możliwości adaptacji proscenium zyskano dzięki podnoszonej i opuszczanej podłodze w orkiestronie. W zależności od ustawienia możliwe są teraz trzy wersje układu proscenium: przy opuszczonej podłodze orkiestron będzie można zamknąć lub odkryć, można też przedłużyć widownię w stronę sceny przez dostawienie w tym miejscu dwóch dodatkowych rzędów foteli.
Przed przebudową, ze względu na wyjątkową szczupłość miejsca za sceną, przy zmianach dekoracji ekipa techniczna musiała rozmontować dekoracje na części, które zmieściłyby się w niskich drzwiach, wiodących na mały dziedziniec za sceną. Po przebudowie nie jest to już konieczne, zmiany dekoracji mogą odbywać się płynnie i szybko, nawet w ramach jednego spektaklu.
Nowe skrzydło budynku
Do dawnej bryły przylega po prawej stronie nowe skrzydło budynku, dobudowane wzdłuż ulicy Świdnickiej. To zupełnie nowa część Teatru. Tutaj Capitol zyskał to wszystko, czego w dotychczasowym budynku tak bardzo brakowało: od magazynów dużych dekoracji w piwnicach po nowe sale prób, garderoby i większą przestrzeń kulis sceny.W przestrzeni dostępnej dla widzów z części zabytkowej można przejść do nowych foyer – tu, po prawej stronie widowni, mieszczą się m.in. korytarze z gablotami wystawowymi, kawiarnia, czynna podczas spektakli (na I piętrze), a także nowe sanitariaty.
W piwnicach od tej strony znajdują się magazyny dekoracji. Na drugim poziomie piwnic można będzie przechowywać – bez konieczności demontażu – m.in. elementy scenografii o wysokości do 6 m. Magazyny połączone są ze sceną dwiema klatkami schodowymi i windą towarową o gabarytach przystosowanych do transportu kontenerowego. Pierwszy poziom piwnic to magazyn dekoracji o wysokości do 3 m, ze strefą dostaw do podscenia na dolny poziom zapadni scenicznych.Znajdują się tu też pomieszczenia dla orkiestry z szatniami, orkiestronem (fosą orkiestry), magazynem instrumentów.
To tutaj także mieści się nasza Scena Ciśnień (d. Kameralna). Znajduje się przy niej studio nagrań. Na jej widowni mieści się 180 foteli. Możliwa też jest zmiana układu miejsc: dolne rzędy foteli można ukryć pod podwyższeniem widowni, powiększając w ten sposób powierzchnię sceny.
Na parterze, blisko wejścia za kulisy, mieści się charakteryzatornia, znajduje się tam także pokój pierwszej pomocy.
II i III piętro nowego skrzydła mieści administrację Teatru z gabinetami dyrekcji, IV piętro to sale prób aktorskich i baletu oraz pracownia perukarska, V piętro mieści małe sale prób. Na wszystkich piętrach znajdują się garderoby.
Dawny budynek Odra-Film
Budynek został wkomponowany w przebudowaną bryłę nowego Capitolu, mieści biura i pokoje gościnne dla artystów. Podwórko między budynkiem głównym Teatru a budynkiem Odra-Film zostało włączone w strefę powiększonej sceny.
Na poziomie piwnic pod dziedzińcem są magazyny dekoracji scenicznych i przejście w rejon sceny głównej. W kondygnacji piwnic umieszczono pomieszczenia gospodarczo-techniczne. Na parterze budynku mieści się hall wejściowy z portiernią i poczekalnią wraz z zespołem sanitarnym. II piętro to część pomieszczeń administracyjnych, wiążących się z biurami w nowym trakcie od ul. Świdnickiej.
Piętra IV i V to kondygnacje pokoi gościnnych.
