na motywach powieści Marka Krajewskiego: Śmierć w Breslau, Dżuma w Breslau, Widma w mieście Breslau, Koniec świata w Breslau, Festung Breslau, Mock: Ludzkie zoo, Mock: Pojedynek
premiera 12 października 2019 na Dużej Scenie
czas: 2 godz. 30 min z jedną przerwą
spektakl z napisami w języku angielskim
spektakl dla widzów dorosłych
stroboskop / dym / dym papierosowy
Prawdziwa perła.
MiaraKultury.pl
Majstersztyk całego zespołu Teatru Capitol na dziewięćdziesięciolecie jego siedziby i hołd oddany miastu.
Teatr
Mock. Czarna burleska to spektakl na motywach powieści Marka Krajewskiego o komisarzu Eberhardzie Mocku. Bohaterowi słynnej serii kryminałów towarzyszą na Dużej Scenie policjanci, bandyci, szaleńcy i prostytutki – to one poprowadzą burleskowy show o władzy, zbrodni i namiętnościach.
Autorem scenariusza i reżyserem spektaklu jest Konrad Imiela, teksty piosenek napisali Roman Kołakowski i Konrad Imiela, muzykę skomponował Grzegorz Rdzak. W roli komisarza Mocka występuje Artur Caturian.
W spektaklu nie ma scen mówionych, całość jest śpiewana. Kilkanaście songów przedstawia osobne historie z życia komisarza Mocka, inspirowane kolejnymi powieściami Marka Krajewskiego. Spektakl jest ostatnią premierą tekstów Romana Kołakowskiego, który zmarł nagle w styczniu 2019 roku. Miał stworzyć dziesięć dużych songów, najważniejszych obrazów przedstawienia. Zdążył napisać pięć z nich.
Muzyka w spektaklu to kompozytorski debiut wówczas 23-letniego Grzegorza Rdzaka na scenie Capitolu. Bauhausowską scenografię zaprojektowała Anna Haudek, kostiumy – Anna Chadaj.
Przygody Mocka to klasyczne, chandlerowskie kryminały noir z nutą thrillera. Są lekturą niezwykle popularną; przedwojenne realia Wrocławia przedstawiają z niezwykłą pieczołowitością. Zostały przetłumaczone na kilkanaście języków.
Premiera spektaklu była kulminacyjnym punktem przypadających na 2019 rok obchodów 90-lecia budynku Capitolu, jednej z najpiękniejszych sal teatralnych w Polsce, jednego z nielicznych zachowanych wnętrz art déco w naszym kraju.
Realizatorzy
Scenariusz i reżyseria: Konrad Imiela
Teksty piosenek: Roman Kołakowski i Konrad Imiela
Muzyka: Grzegorz Rdzak
Kierownictwo muzyczne: Grzegorz Rdzak, Adam Skrzypek
Scenografia: Anna Haudek
Kostiumy: Anna Chadaj
Choreografia: Jacek Gębura
Wizualizacje: Agata Bartos, Piotr Bartos, Łukasz Gawroński
Reżyseria świateł: Tadeusz Trylski
Reżyseria dźwięku: Krzysztof Borowicz
Przygotowanie wokalne: Magdalena Śniadecka, Ewa Głowacka-Fierek
Charakteryzacja: Magdalena Chabrowska-Oleksiak, Agnieszka Jasiniecka, Ewa Soszyńska
Asystentki reżysera: Marta Dzwonkowska, Janka Imiela
Asystent kostiumografa: Jakub Fidler
Asystent choreografa: Piotr Małecki
Asystent reżysera światła: Jakub Jan Frączek
Loty kaskaderskie: Grzegorz Mikołajczyk, Ireneusz Tatko
Inspicjenci: Wojciech Kupczyński, Małgorzata Szeptycka, Hubert Michalak
Tłumaczenie na język angielski: Dagmara Chojnacka i Bridget Palmer
Obsada
Damy ulicy
Mitzi: Elżbieta Kłosińska
Berta: Klaudia Waszak
Angela: Justyna Woźniak
Marika: Monika Mikołajczak (AST Wrocław) 12,13,14,19,20 IV
Lola: Małgorzata Walenda (gościnnie) 19,20 IV/ Katarzyna Granecka 12,13,14 IV
Hilda: Marianna Linde (gościnnie) / Maja Frejtag (gościnnie) 12,13,14,19,20 IV
Eberhard Mock: Artur Caturian (gościnnie) 12,13,14,19,20 IV/ Konrad Imiela
Natasza Diabrinska / Sophie Mock: Ewa Szlempo-Kruszyńska
Kurt Smolorz: Tomasz Wysocki (gościnnie) 13 i 14 IV/ Albert Pyśk 12, 19 i 20 IV
Cornelius Wirth / Helmut Eugster: Adrian Kąca (gościnnie)
Heinrich Zupitza: Bartosz Picher
Klara: Katarzyna Pietruska 12,13,14,19,20 IV/ Barbara Gołębiowska (gościnnie)
Emma: Helena Sujecka 12,13,14,19,20 IV/ Barbara Gołębiowska (gościnnie)
Richard Lotz / Profesor Brendel / Indianin: Michał Zborowski
Frederika: Emose Uhunmwangho
Herbert Anwaldt: Krzysztof Suszek
Kelner-Morderca: Michał J. Bajor 12,13,14,19,20 IV
Hans Gnerlich: Mateusz Kieraś
Gertruda von Mogmitz: Bogna Woźniak-Joostberens (gościnnie) 12,13,14,19,20 IV
Tancerki i tancerze
Bożena Bukowska 12-14 IV
Dominika Józefowiak (gościnnie) 12-14 IV
Maria Jaworek (gościnnie)
Monika Kolbusz (gościnnie) 12-14 IV
Aneta Mazur (gościnnie) 12-14 IV
Barbara Olech (gościnnie)
Anna Puzio (gościnnie)
Martyna Rak (gościnnie) 12-14 IV
Mateusz Brenner 12-14 IV
Mateusz Kieraś 12-14 IV
Tomasz Ryś (gościnnie) 12-14 IV
Jan Nykiel (gościnnie) 12-14 IV
Jacek Skoczeń 12-14 IV
Hubert Żórawski (gościnnie) 12-14 IV
Orkiestra
Adam Skrzypek / Grzegorz Rdzak (dyrygent), Beata Wołczyk (I skrzypce, kalimba), Dominik Mąkosa (instr. klawiszowe, piano), Grzegorz Piasecki (kontrabas), Maciej Mazurek / Magdalena Czwojda (gitary), Sebastian Skrzypek / Wojciech Buliński (perkusja), Dariusz Kaliszuk / Michał Polak (instr. perkusyjne), Aleksander Kobus / Marek Kubiszyn (trąbka I), Dominik Gawroński / Jan Chojnacki / Marcin Gościński (trąbka II), Marcin Wołowiec / Maciej Błach (puzon), Tomasz Pruchnicki / Adam Bławicki (saksofon tenorowy, flet), Robert Kamalski / Igor Pietraszewski (saksofon altowy, saksofon barytonowy)
Media o spektaklu
Teresa Drozda, Radio dla Ciebie – rozmowa z Markiem Krajewskim [Strefa kultury, 3.11.2019]
Recenzje:
Mirosław Kocur, Teatralny.pl: Konrad Imiela stworzył we wrocławskim Capitolu kolejny przebój, dowiódł, że jest dobrym poetą i świetnym reżyserem musicali, sztuki wyjątkowo trudnej i wymagającej. Bardzo sprawnie przełożył wybrane wątki z powieści Marka Krajewskiego w zamknięte i pomysłowo puentowane performanse [Atrofia Mocka, 18.10.2019]
Beata Maciejewska, Gazeta Wyborcza Wrocław: Pachnie jak świeża, ciepła krew, stryczkiem ją czuć z daleka, ale jest najlepszą piosenką urodzinową na dziewięćdziesiątkę Capitolu. I prezentem dla Wrocławia, który kapel podwórkowych nie zdołał się dorobić. Witajcie w ciemnych zaułkach Breslau, w oparach obsesji Mocka [Mordercy, psychopaci, prostytutki, policjanci, kaci i ofiary. W oparach obsesji Mocka, 14.10.2019]
Grzegorz Chojnowski, Radio Wrocław Kultura: …wreszcie legendarna już literacka postać i w ogóle twórczość Marka Krajewskiego (nie do pokazania w pełni na scenie) doczekała się udanej inscenizacji. Nie wyszła próba we Wrocławskim Teatrze Współczesnym, nie wypalił spektakl w Teatrze Telewizji, ale od czego mamy Capitol. [Mock – Czarna burleska, 14.10.2019]
Katarzyna Mikołajewska, Gazeta Wyborcza Wrocław / Mieszam w kulturze: Reżyser spektaklu rozbraja przesiąknięty zbrodnią oraz okrucieństwem świat Krajewskiego i nadaje mu formę scenicznie lekką – rewiową, burleskową – a przy tym tworzy skomplikowanego, uwikłanego we własne dylematy bohatera [Muzyczne odcienie czerni, 13 X 2019]
Dagmara Chojnacka, Radio Wrocław: Siedzę obok pana, a siedzimy w kinie Capitol… – nucę od dnia premiery. Super muzyka młodziutkiego wielkiego talentu, świetny scenariusz i songi; jak zwykle w tym miejscu – kreacje wykonawców. Jednym słowem: Capitol znów ma hit. [Mock, Czarna burleska, 13 X 2019]
Małgorzata Matuszewska, Miara kultury: To prawdziwa perła, bez scen mówionych, są tylko (i aż) piosenki. Ale jak zaśpiewane, z jaką muzyką, w jakiej oprawie scenograficznej – to trzeba zobaczyć. Spektakl nie jest prostą składanką piosenek, a choć nie ma tu linearnej fabuły, to jest spójna całość. [Porywający show z kryminałów wywiedziony. „Mock. Czarna burleska” do obejrzenia koniecznie! 13 X 2019]
Hubert Michalak, Teatrologia.info: Jest to zarówno dobrze skrojona rozrywka, jak i widowiskowa rewia, także hołd oddany popkulturowemu Mockowi, historycznemu Breslau i zabytkowemu gmachowi teatru. Wreszcie też – jest Mock… opowieścią o różnych wymiarach człowieczeństwa podlegającemu ciągłej degradacji. [Powrót do Breslau, 24 X 2019]
Jacek Cieślak, Teatr: To majstersztyk całego zespołu Teatru Capitol na dziewięćdziesięciolecie jego siedziby i hołd oddany miastu. Perwersje i zbrodnie, 12/2019]
Michał Mizera, członek Komisji Artystycznej 26. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej: Mimo widowiskowej wystawy pełnej rozmachu, feerii barw, fantastycznej muzyki, którą nuci się, wychodząc z teatru, mimo dużej dawki humoru i radości życia, pomimo tego wszystkiego nad “Mockiem” ciąży mroczna, egzystencjalna, duszna atmosfera. Ta sama, która przeziera z powieści Chandlera i Conan Doyle’a, filmów gangsterskich i sensacyjnych, seriali policyjnych i detektywistycznych. Ci, którzy szukają i znajdują odpowiedz na jedno z najstarszych pytań ludzkości “Kto zabił?”, docierają, chcąc nie chcąc, do jednej z najbardziej straszliwych prawd o człowieku. Straszliwych, bo niezmiennych [Mockowanie incognito, 5 II 2020]
Po próbie prasowej:
Gazeta Wyborcza Wrocław: Komisarz Mock z powieści Marka Krajewskiego w widowiskowej rewii [GALERIA ZDJĘĆ]
Telewizja Echo 24 Mock. Czarna burleska [WIDEO]
Wrocław.pl Mock. Czarna burleska według Krajewskiego na scenie Capitolu [GALERIA ZDJĘĆ]
Dla Studenta: Kryminały Marka Krajewskiego na scenie Capitolu [WIDEO]
Zdjęcia
Audio/wideo
Partnerzy
Pozostałe informacje
Informacje dodatkowe
W materiałach wideo użytych w spektaklu wykorzystano fotografie pozostające w domenie publicznej:
- Oskar Schlemmer trzymający maskę, 1930 (fot. O. Schlemmer)
- Taniec patyków, 1928 (fot. O. Schlemmer)
- Kobieta w teatralnej masce Oskara Schlemmera siedząca na fotelu B3 Marcela Breuera, 1926 (fot. E. Consemüller)
- Portret Marleny Dietrich, 1932 (fot. D. English)
